Protokol Datagram Pengguna (UDP) dalam rangkaian komputer telah dibangunkan pada tahun 1980 oleh David P. Reed. Ia adalah protokol standard dan merupakan sebahagian daripada Protokol TCP/IP melalui internet. Protokol ini hanya membenarkan aplikasi komputer menghantar mesej dalam bentuk datagram dari satu komputer ke komputer lain melalui rangkaian IP (Internet Protocol). UDP ini ialah protokol komunikasi alternatif kepada protokol kawalan penghantaran. Protokol ini menyediakan satu set peraturan seperti TCP yang memerintah bagaimana maklumat harus ditukar di internet. Artikel ini membincangkan gambaran keseluruhan UDP atau protokol datagram pengguna – bekerja dengan aplikasi.

Apakah Protokol Datagram Pengguna?

The protokol komunikasi yang digunakan untuk mewujudkan sambungan kependaman yang boleh dipercayai serta lebih sedikit antara aplikasi internet dikenali sebagai protokol datagram pengguna atau UDP. Protokol UDP dipilih terutamanya untuk aplikasi berasaskan sensitif masa seperti memainkan video, permainan, dsb. Protokol ini mempercepatkan komunikasi kerana ia tidak menggunakan lebih banyak masa dalam mewujudkan sambungan pepejal melalui destinasi sebelum menghantar data.

UDP menggunakan perkhidmatan IP untuk menyediakan mekanisme penghantaran terbaik. Dalam protokol ini, penerima tidak menghasilkan pengakuan paket yang diterima dan secara berurutan, pengirim tidak kekal untuk sebarang pengakuan paket yang dihantar. Jadi kesalahan ini akan menjadikan protokol ini tidak boleh dipercayai & lebih mudah diproses.

ciri-ciri

The ciri-ciri protokol datagram pengguna termasuk yang berikut.

Ini bukan protokol berorientasikan sambungan.
Penghantaran data tidak dijamin.
Protokol ini sangat mudah & sesuai untuk komunikasi berasaskan pertanyaan.
Ia menghantar paket dalam kuantiti pukal.
Datagram UDP digunakan dalam DNS, NFS, TFTP, SNMP, dll.
Protokol ini bagus untuk data yang mengalir dalam satu arah.
Ia tidak menyediakan mekanisme kawalan kesesakan.
Ia sesuai untuk aplikasi penstriman seperti penstriman multimedia, VoIP, dll.
Tiada kesesakan atau kawalan aliran, jadi penghantar boleh mengatasi penimbal penerima.
Ia menambah pengalamatan proses-ke-proses & jumlah semak kepada IP.
Ia digunakan sebaik sahaja soket dibuka dalam mod datagram.
Untuk pemindahan data, protokol langkah kunci diperlukan dengan UDP.

Ciri-ciri

The ciri-ciri protokol datagram pengguna termasuk yang berikut.

Protokol ini adalah pembolehubah serta protokol jenis tanpa sambungan.
Ia hampir merupakan Protokol Null.
Protokol ini bagus apabila aliran data berada dalam satu arah.
Dengan menggunakan protokol ini, tiada mekanisme kawalan kesesakan disediakan.
Protokol ini menyediakan perkhidmatan pengangkutan minimum.
UDP ialah protokol tanpa kewarganegaraan.
Datagram UDP menggunakan laluan yang serupa & tiba dalam susunan yang betul di destinasi.
Aplikasi UDP dianggap tidak boleh dipercayai selalu.
UDP membekalkan data hanya kepada rangkaian sebaik sahaja destinasi disediakan untuk mendapatkan data.

Senibina Protokol Datagram Pengguna

Paket protokol datagram pengguna biasanya dipanggil Datagram Pengguna & saiz pengepala ditetapkan iaitu 8 bait. Mari kita bincangkan format datagram pengguna. Pengepala UDP termasuk empat medan nombor port sumber, nombor port destinasi, jumlah panjang dan jumlah semak di mana setiap medan dibincangkan di bawah.

Format Pengepala Protokol Datagram Pengguna

Nombor port sumber ialah maklumat 16-bit yang mengenali port mana yang akan menghantar paket.
Nombor port destinasi hanya mengenali port mana yang akan membenarkan data yang merupakan data 16-bit yang digunakan untuk mengenal pasti perkhidmatan peringkat aplikasi melalui mesin destinasi.
Panjang ialah medan 16-bit yang mengenal pasti keseluruhan panjang paket UDP yang terdiri daripada pengepala. Jadi nilai minimum ialah 8-bait kerana saiz pengepala ialah 8 bait.
Checksum ialah medan 16-bit, yang mengesahkan sama ada data itu betul atau tidak kerana terdapat kemungkinan data boleh dimusnahkan semasa penghantaran. Jadi, checksum adalah medan pilihan, jadi ia bergantung terutamanya pada aplikasi, sama ada ia perlu menulis checksum atau tidak.

Jika ia tidak mahu menulis jumlah semak, seterusnya semua 16 bit dibiarkan sebagai ‘0’. Dalam protokol ini, medan semak diberikan kepada keseluruhan paket iaitu bahagian pengepala & data tetapi, medan semak dalam IP digunakan pada medan pengepala sahaja.

Bagaimanakah Protokol Datagram Pengguna Berfungsi?

Protokol datagram pengguna menggunakan IP untuk mendapatkan datagram dari satu PC ke PC yang lain. Protokol ini berfungsi dengan mengumpul data dalam paket UDP & termasuk data pengepalanya sendiri dalam paket. Jadi data ini termasuk kedua-dua sumber dan juga port destinasi IP untuk bercakap, panjang paket & jumlah semak. Setelah paket UDP diringkaskan dalam paket IP, kemudian ia dihantar ke destinasi mereka.

Tidak seperti TCP, protokol ini tidak bersambung terus ke komputer penerima, jadi ia tidak memberi jaminan dalam menghantar paket ke destinasi yang betul tetapi ia menghantar data keluar & bergantung pada peranti antara komputer pemancar & penerima ke mendapatkan data dengan betul.

Kebanyakan aplikasi menunggu apa-apa balasan yang mereka fikir akan dapat akibat daripada paket yang dihantar melalui UDP. Jadi, jika mana-mana aplikasi tidak mendapat balasan pada masa tertentu maka sekali lagi aplikasi menghantar paket atau menamatkan percubaan.

Protokol ini menggunakan model penghantaran mudah yang tidak mengandungi dialog berjabat tangan untuk menyediakan pesanan, kebolehpercayaan atau integriti data. Akibatnya, perkhidmatan protokol ini tidak bertanggungjawab, jadi paket mungkin kelihatan tidak teratur, keluar menjadi pendua atau hilang tanpa amaran.

Perbezaan B/w TCP vs UDP

The perbezaan antara TCP dan UDP termasuk yang berikut.

TCP	UDP
TCP menggunakan sambungan yang telah ditetapkan untuk menghantar data.	UDP ialah protokol tanpa sambungan.
Protokol ini boleh dipercayai.	Protokol ini tidak boleh dipercayai.
Ia mampu membuat urutan data.	Ia tidak mampu membuat penjujukan data.
Ia menyediakan mekanisme untuk pemeriksaan ralat yang luas.	Ia mempunyai mekanisme semakan ralat asas dengan jumlah semak.
Kelajuannya lebih perlahan daripada UDP.	Kelajuannya lebih pantas daripada TCP.
Ia tidak menyokong penyiaran.	Ia menyokong penyiaran.
Dalam protokol ini, terdapat kemungkinan penghantaran semula paket yang hilang.	Tiada kemungkinan penghantaran semula paket hilang.
Ia mempunyai sambungan aliran bait.	Ia mempunyai sambungan aliran mesej.
Ia mempunyai 20 hingga 60 panjang pengepala berubah-ubah.	Ia mempunyai panjang pengepala tetap 8 bait.
Berat TCP adalah berat.	Berat UCP tidak berat.
Protokol ini menggunakan teknik berjabat tangan seperti ACK, SYN dan SYN-ACK.	Ia tidak menggunakan sebarang teknik berjabat tangan.
Protokol ini digunakan oleh FTP , SMTP, HTTP & HTTP.	Protokol ini digunakan oleh DHCP, DNS, TFTP, RIP, VoIP & SNMP.
Overhed adalah tinggi berbanding dengan UDP.	Overhed adalah sangat rendah berbanding dengan TCP.

Kelebihan dan kekurangan

The kelebihan UDP termasuk yang berikut.

Dengan menggunakan protokol ini, penghantaran multicast dan siaran adalah mungkin.
UDP menggunakan lebar jalur dengan sangat cekap kerana terdapat overhed paket kecil.
UDP sangat pantas.
Tiada penimbalan & penomboran paket.
Tidak ada keperluan untuk berjabat tangan.
Tiada kawalan kesesakan oleh itu ia digunakan untuk aplikasi berasaskan masa nyata.
Protokol ini menggunakan checksum melalui semua paket untuk mengesan ralat.
Protokol ini juga boleh digunakan dalam acara di mana sahaja satu paket data perlu ditukar antara hos.

The keburukan UDP termasuk yang berikut.

Protokol UDP ialah protokol pengangkutan yang tidak boleh dipercayai & tanpa sambungan.
Protokol ini tidak menggunakan sebarang kawalan ralat. Oleh itu jika protokol ini mengesan sebarang ralat dalam paket yang diterima, maka ia akan menjatuhkannya secara senyap.
Tiada mekanisme kawalan kesesakan & aliran.
Tiada jaminan penghantaran.
Protokol datagram pengguna kebanyakannya mengalami kehilangan paket.
UDP menyebabkan kehilangan data.
Penghala agak cuai dengan protokol ini, oleh itu mereka tidak akan menghantarnya semula jika ia ranap.

Aplikasi/Penggunaan Protokol Datagram Pengguna

The aplikasi atau penggunaan Protokol Datagram Pengguna termasuk yang berikut.

“bagaimana komponen litar berfungsi? ”

UDP digunakan dalam aplikasi sensitif masa & juga oleh pelayan yang bertindak balas kepada pertanyaan kecil daripada pangkalan pelanggan yang lebih besar.
Ini sangat sesuai dengan siaran paket terutamanya untuk penghantaran ke seluruh rangkaian.
Ia juga digunakan dalam Voice over IP, permainan dalam talian & Sistem Nama Domain.
Protokol ini digunakan dalam aplikasi rangkaian seperti komunikasi suara, permainan & video.
Ini digunakan di mana penghantaran data tanpa kehilangan diperlukan.
Protokol ini digunakan untuk multicasting kerana ia hanya menyokong penukaran paket.
UDP digunakan dalam aplikasi yang bergantung pada pertukaran data yang boleh dipercayai tetapi harus memasukkan teknik mereka sendiri untuk bertindak balas terhadap paket.
UDP digunakan di mana sahaja kelajuan adalah kritikal dan bukannya kebolehpercayaan.

Oleh itu, ini semua tentang gambaran keseluruhan protokol datagram pengguna – seni bina, bekerja dengan aplikasi. Operasi berbeza bagi protokol Datagram Pengguna terutamanya termasuk perkhidmatan tanpa sentuh, kawalan aliran & ralat, enkapsulasi & penyahkapsulan. Contoh protokol datagram pengguna ialah; permainan dalam talian, persidangan video, VoIP (suara melalui IP), dan DNA (sistem nama domain). Berikut ialah soalan untuk anda, apakah port UDP?